19-03-2023

Tennis elleboog

Wat is een tenniselleboog?

Tenniselleboog is een veelvoorkomende aandoening waarbij klachten optreden aan de buitenkant van de elleboog. Soms straalt de pijn uit naar de onderarm en pols. De pijn ontstaat wanneer de strekspieren van de pols en hand worden aangespannen, bijvoorbeeld bij het oppakken van iets met de hand. Dit wordt veroorzaakt door een ontsteking van de peesaanhechting van de pezen die zich aan de buitenzijde van de elleboog bevindt. Het strekken van de elleboog, pols en vingers wordt als pijnlijk ervaren en het drukken op de aanhechting van de strekspieren van de pols en hand aan de buitenzijde van de elleboog doet pijn.

Peesklachten zijn over het algemeen langdurig van aard en bij een tenniselleboog kunnen de klachten 3-12 maanden aanhouden. Om een tenniselleboog vast te stellen, wordt er bij ons in de praktijk gebruik gemaakt van een echo. Hiermee kan worden vastgesteld of de peesaanhechting daadwerkelijk de klachten veroorzaakt aan de buitenkant van de elleboog, aangezien dit niet altijd het geval is.

Ontstaat een tenniselleboog altijd door tennis?

Er bestaat een misvatting dat een tenniselleboog enkel voorkomt bij tennissers. Hoewel tennis wel als een risicofactor wordt beschouwd voor het ontwikkelen van deze peesblessure, zijn er ook andere belangrijke factoren. Ongeveer 40% van de tennissers heeft wel eens klachten van een tenniselleboog. Echter, het type werk dat iemand uitvoert speelt ook een grote rol. Beroepen waarbij herhaalde handbewegingen nodig zijn, zoals fabrieksmedewerkers en werknemers in de vleesindustrie, zijn wellicht even belangrijke risicofactoren. Deze groep heeft vaak de minste kans op volledig herstel na een behandeling en een tenniselleboog kan leiden tot ziekteverzuim. Andere risicofactoren zijn onder andere roken, hogere leeftijd, kantoorwerk en vrouwelijk geslacht.

Welke symptomen geeft een tenniselleboog?

Het ervaren van pijn aan de buitenzijde van de elleboog, met mogelijk uitstraling naar de pols of hand, duidt op een tenniselleboog of tennisarm. Het volledig strekken van de arm kan soms pijnlijk zijn of zelfs onmogelijk. Meestal verminderen de klachten na enkele oefeningen. Om de kans op een epicondylitis lateralis te bepalen, kan men proberen een stoel of kruk bovenhands op te tillen. Als hierbij pijnklachten ontstaan, is de kans groot dat er sprake is van een tenniselleboog.

Hoe behandel ik een tenniselleboog?

Over het algemeen verdwijnt een tennisarm vanzelf. Als behandeling nodig is, wordt in eerste instantie voorlichting gegeven, wordt rust geadviseerd en wordt bewegingsadvies gegeven. Als de pijnklachten aanhouden, kan pijnstillende medicatie worden voorgeschreven. Een elleboogbrace kan eventueel ook verlichting geven van de pijnklachten en het ellebooggewricht ondersteunen. Bekijk gerust eens het assortiment elleboogbraces.

Bovendien kan fysiotherapie worden overwogen als behandeling. Fysiotherapie kan niet alleen gericht zijn op lokale behandeling, maar ook op het verbeteren van de houding en mobiliteit van de nek en bovenrug. Beperkingen in de wervelkolom kunnen namelijk het herstel van een tenniselleboog belemmeren. Als andere niet-chirurgische behandelingen onvoldoende resultaat opleveren, kan een lokale injectie met ontstekingsremmers worden gegeven. Het doel hiervan is het bevorderen van genezing.